Жаңбыр — бұлттан бөлініп, жерге түсетін атмосфералық су тамшылары, тосап.

Ақ жаңбыр — бірқалыпта толассыз ұзақ жауатын жаңбыр.

Боз жаңбыр — жаңбырдың баяу, сілбірегі жауатын түрі.

Бұршақ — мұз күйінде түсетін кішкене домалақ түйіршік, атмосфералық жауын-шашын.

Бұршақ жаңбыр — атмосфералық су тамшыларының салқындықтан кішігірім бұршаққа айналып жаууы.

Былғары бүрку — атмосфералық тосаптың тамшыламай бүркуі.

Қара жаңбыр — күзгі қалың жаңбыр.

Қарлы жаңбыр — ерте көктемдегі және күздегі қар аралас жауын.

Мұзақ — жаңбыр тамшыларының жерге мұз болып түсуі.

Нөсер — төгіп-төгіп жауып, тез аяқталатын будақ жаңбыр.

Өткінші жаңбыр — аспан күмбезі көшпелі ала бұлттанып, тез жауып өтетін жаңбыр.

Соқыр жауын — күн кезі шығып тұрғанда жауатын ұсақ тамшылы өткінші жаңбыр.

Сылбыр жаңбыр — желсіз күнгі жай жаңбыр.

Сіркіреу — ете баяу себезгілеп жауу.

Сірлету — жаңбырдың бүркуден, сіркіреуден мол, нөсерден саябыр жаууы.

Себездеу — жайлап бүрку, баяулап жауу.

Сілбілеу — жаңбырдың жайлап ұзақ жаууы.

Сел — қар мен мұздың еруінен немесе қатты нөсердің салдарынан болатын су тасқыны.

Сіркіреме — ете ұсақ тамшы түрінде түсетін майда жауын.

Шық — суық түндерде және таңертең топырақ бетіне не шөп басына тұрып қалатың мөлдіреген тамшы су, атмосфералық дымқыл.

Кемпірқосақ — жаңбырдан кейін аспан күмбезінде түрлі-түсті доға түрінде көрінетін жолақ, атмосферадағы оптикалық құбылыс.

Қос кемпірқосақ — Күн сәулесі жаңбыр тамшысына белгілі бір бұрыш жасай түсіп, оның ішінде екі рет шағылысуы нәтижесінде қабаттас түскен екінші кемпірқосақ.

Ай кемпірқосақ — түнгі ай сәулесінің осындай әсерінен пайда бодған кемпірқосақ.

Ошаған — кемпірқосақтың күне атауы.

Найзағай — будақ жаңбыр бұлттарынан не қатпарлы жаңбыр бұлттарынан дауыл кезінде пайда болатын аса күшті электр ұшқындары.

Күркір — бұлтты күндері найзагай жарқылдағанда пайда болатын жаңғырыққан қатты дыбыс.