Таң – түн қараңғылығы ыдырап, күн шығар алдындағы мезгіл.
Таң қараңғысы
Түн көбесі сөгілді
Түн көрпесі түрілді
Жұлдыз сөнді
Таң алды
Таң саз берді
Таң білінді
Таң сібірледі
Таң шеті сөгілді
Таң қылаң берді
Таң белдеуленді
Таң рауандады
Таң құланиектенді
Таң бозарды
Таң сазарды
Таңсәрі (құлқын сәрі)
Таң арайы
Таң ағарды
Таң алакеуімі
Бозала таң
Ала-көбең
Елең-алаң
Таң шапағы
Бозторғай шырылы
Жер ағаруы
Таң атуы.